Over zijn kunst

 

Hedendaagse kunstenaars lijken alles te kunnen, durven en mogen. En toch schrikken ze nog altijd terug voor kwaliteiten die duizenden jaren lang hét kenmerk bij uitstek van de kunst waren: vakmanschap en schoonheid.

Vakmanschap en schoonheid zijn geen kwaliteiten die je zomaar in één, twee, drie verwerft. Ze zijn het resultaat van een lange zoektocht, een weg die je alleen met 'trial and error' kan ontdekken. Niemand is kritischer dan Staaf Colruyt voor zijn eigen werk. Maar in zijn beste werk weet hij, dankzij zijn métier van inmiddels vijftig jaar, een universaliteit te leggen die modes, strekkingen, stromingen overstijgt. Hij hanteert een taal die soms herinnert aan Afrikaanse en Aziatische, soms aan expressionistische beelden. Het is een taal die je niet makkelijk van een etiket kan voorzien, of onder een bepaalde stijl rangschikken. Omdat het Colruyts eigen, duur bevochten, beeldtaal is die ontstaat in de confrontatie met de materie. Of hij nu kleine beeldjes maakt,portretten of monumentale beelden, steeds weer vallen Colruytsbeelden op, niet door hun extravagantie of gezochtheid, maar door de klassieke, tijdloze sfeer die ze uitademen.

Wat Staaf Colruyt in zijn beelden zoekt is de juiste 'toon'. Met 'toon' bedoelt hij iets anders dan 'vorm' of 'stijl'. Een 'toon' vind je in de meest verschillende stijlen en culturen. Het heeft zelfs niet met de materiële kant van een beeld te maken. 'Toon' ontstaat als de materie van een beeld meeklinkt met het universele, een universeel karakter krijgt. Je zou wat Colruyt zoekt bezieling kunnen noemen: de materie tot leven brengen, ze een spirituele dimensie geven, ze laten resoneren met de spirituele dimensies van de schepping.

Niet dat Staaf Colruyt in de letterlijke betekenis een 'religieus kunstenaar' is zoals zijn vader en oom dat waren. Hij is niet gebonden aan een bepaalde religie, heeft een grote kennis en voorliefde voor Aziatische religies. Zoals het Taoïsme waarin de weg die wij in het leven afleggen zelfs het spirituele einddoel is. Iets dergelijks kan je ook over Colruyts kunst zeggen: zijn beelden zijn kleine stappen in de eindeloze zoektocht naar de juiste 'toon', naar de juiste bezieling. Het zijn stappen op de lange weg van het 'zijn'. Precies die onophoudelijk, existentiële zoektocht maakt het beeldend werk van Staaf Colruyt zo fascinerend.

Marc HOLTHOF